วันจันทร์ที่ 21 พฤศจิกายน 2559
ความรู้ที่ได้รับ
ก่อนเริ่มการเรียนวันนี้อาจารย์มีกิจกรรมพาพวกเราทำ คือ กิจกรรมเพลงจับกลุ่ม โดยอาจารย์จะร้องเพลงแล้วกำหนดจำนวนของคนในกลุ่มมา พวกเราก็จับกลุ่มตามตัวเลขที่ได้มากลุ่มไหนครบก่อนก็นั่งลง การใช้เพลงจับกลุ่มแบบนี้ทำให้เด็กที่อยู่ในกลุ่มคละกันจริงๆและเด็กได้เกิดความสนุกสนานตื่นเต้น อีกทั้งฝึกทักษะการคิด ไหวพริบและความว่องไวให้เด็กด้วย
หลังจากนั้นอาจารย์ได้ให้จับกลุ่ม 5 คน แต่งนิทานเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตและสิ่งไม่มีชีวิต โดยกำหนดว่าทุกสิ่งสามารถพูดคุยโต้ตอบได้ กลุ่มของเราเลือกใช้สิ่งของที่อยู่ใกล้ตัวในชีวิตประจำวัน
นิทาน รองเท้าที่หายไป
เช้าที่อากาศสดใสวันนี้มะลิตื่นเต้นดีใจจะได้ไปเที่ยวทะเล จึงไม่รีรอที่จะตื่นเช้ารีบไปอาบน้ำ เมื่อมะลิอาบน้ำเสร็จจึงรีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อเลือกชุดไปทะเล
เสื้อผ้า : สวัสดีมะลิ วันนี้มะลิจะไปไหนหรอ
มะลิ : วันนี้มะลิจะไปทะเลจ้ะ พี่ๆช่วยเลือกเสื้อผ้าให้มะลิหน่อยนะจ๊ะ
เสื้อผ้า : ใส่ฉันสิ!! ใส่ฉันสิ!! ใส่ฉันสิ!!
เสื้อผ้า : ใส่ฉันดีกว่า!! ใส่ฉันดีกว่า!!
มะลิ : ใจเย็นๆนะทุกคนวันนี้มะลิจะใส่พี่กระโปรงและพี่เสื้อยืด ส่วนพี่ๆคนอื่นๆมะลิจะเอาใส่กระเป๋าไปด้วยนะ
ชุดว่ายน้ำ : มะลิเอาฉันไปด้วยนะ
จากนั้นมะลิก็เดินไปหน้าบ้านพร้อมกระเป๋า เพื่อใส่รองเท้าเตรียมตัวออกจากบ้าน เมื่อใส่ไปได้หนึ่งข้างกลับพบว่ารองเท้าอีกข้างไม่ได้อยู่ตรงนี้
มะลิ : เอ๊ะ!! พี่รองเท้าอีกข้างหนึ่งของมะลิหายไปไหนนะ
รองเท้า : พี่ก็ไม่รู้จ้ะมะลิว่ารองเท้าอีกข้างหายไปไหน ตื่นมาก็ไม่เจอแล้ว
มะลิ : มะลิก็จำไม่ได้ว่าตัวเองเก็บไว้ที่ไหน
เสื้อยืด : ฉันว่าต้องอยู่ในบ้านแน่ๆเลย
กระโปรง : แต่ฉันว่าดุ๊กดิ๊กต้องเอาไปซ่อนแน่ๆ
แม่ : มะลิไปกันได้แล้วลูก (แม่เรียกมะลิขึ้นรถ)
มะลิ : แต่มะลยังหารองเท้าไม่เจอเลยค่ะ
แม่ : ใส่คู่อื่นมาแทนก็ได้จ้ะ เราต้องไปแล้ว
คุณนายตื่นสาย : สวัสดีจ้ะทุกคน พวกเธอกำลังหาอะไรกันอยู่หรอ
มะลิ : กำลังหารองเท้าค่ะ รองเท้าอีกข้างของมะลิหายไป
คุณนายตื่นสาย : อ่อ!! ใช่คู่นี้หรือเปล่าจ้ะ เมื่อคืนเจ้าดุ๊กดิ๊กคาบมาซ่อนไว้ที่ฉัน
มะลิ : ใช่ค่ะ เย้หาเจอแล้ว ขอบคุณนะคะ
คุณนายตื่นสาย : ขอโทษด้วยนะพอดีฉันชอบตื่นสายน่ะ
มะลิ : ไม่เป็นไรค่ะ หนูไปก่อนนะคะสายมากแล้ว
แล้วมะลิก็รีบวิ่งไปขึ้นรถที่คุณพ่อ คุณแม่กำลังรออยู่ แล้วออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ทะเล
ข้อคิดที่ได้ : การมีระเบียบวินัย เก็บของให้เป็นระเบียบถูกที่
การแสดงนิทานสามารถแบ่งได้ดังนี้
- ไม่มีคำบรรยายผู้แสดงดำเนินเรื่องเอง
- บรรยายอย่างเดียว
- มีผู้บรรยายและนักแสดงมีบทพูดด้วย (กลุ่มของเราเลือกใช้วิธีนี้)
การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้
นิทานทำให้เด็กได้ใช้ความคิดที่เป็นอิสระที่สุด จึงเหมาะสมที่จะนำมาบูรณาการกับการเรียนการสอน
การประเมินผล
ประเมินตนเอง ให้ความร่วมมือกับเพื่อนในกลุ่มและทำหน้าที่แบ่งบทละครให้เพื่อนๆ เพื่อให้ทุกคนมีส่วนร่วมเท่าๆกัน
ประเมินเพื่อน เพื่อนๆแต่ละกลุ่มตั้งใจทำงานของตัวเอง
ประเมินอาจารย์ อาจารย์เลือกรูปแบบการสอนที่หลากหลายทำให้เด็กไม่เบื่อ
